نویسندگان

• شهلا آقاپور
• سید حمید موحد محمدی
• امیر علم بیگی

چکیده

امروزه، تأمین شغل مناسب و پایدار برای دانش‌آموختگان یکی از نگرانیهای اصلی نظام آموزش‌عالی هر کشوری است. موضوع قابلیت اشتغال به‌عنوان راهکاری نوین در سیاستگذاری و هدایت فرایندهای مرتبط در این خصوص مطرح شده است. هدف این پژوهش رتبه‌بندی نقش مهارتهای کلیدی منتقل شده به واسطه محتوای برنامه درسی در شکل‌گیری قابلیت اشتغال میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های کشاورزی دانشگاه تهران بود که به روش توصیفی همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (1491 نفر) بودند که از میان آنها به‌صورت تصادفی و با رعایت انتساب متناسب 310 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه‌ای با قسمتهای مختلف برای اندازه‌گیری سازه‌های مورد مطالعه بود. روایی پرسشنامه بر اساس نظر جمعی از استادان رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و به روش روایی صوری تأیید شد. برای بررسی پایایی نیز از مقدار آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار 81/0 نشان داد پایایی مناسبی برای ابزار وجود دارد. به منظور داده‌پردازی از تحلیل عاملی مرتبه دوم و به روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که در شکل‌گیری قابلیت اشتغال هر سه بعد مورد مطالعه نقش معناداری دارد و اهمیت کسب مهارت توسعه کسب و کار بیشتر از دو مهارت توسعه فردی و مهارت آکادمیک است. لذا، توجه به محتوای برنامه درسی به‌گونه‌ای که سبب ایجاد مهارتهای توسعه کسب و کار بیشتر شود، از مهم‌ترین اولویتهای ایجاد کیفیت در آموزش‌عالی کشاورزی کشور می‌تواند باشد.

کلیدواژه‌ها

• قابلیت اشتغال
• دانشجویان کشاورزی دانشگاه تهران و مدل معادلات ساختاری

عنوان مقاله [English]

Key skills role in employability formation of college students

نویسندگان [English]

• Sh. Aghapour
• S. H. Movahhed Mohammadi
• A. Alambeigi

چکیده [English]

Nowadays, supply of appropriate and sustainable job opportunities for graduates are one of the main concerns of higher educational systems in any country. The issue of employ ability has been proposed in this regard as a new mechanism in policy making and guiding related processes. The purpose of this study was to rank the key skills delivered thought curriculum content for employability formation among agriculture students. Statistical sample included 1491 agricultural students at University of Tehran that of whom 310 students were randomly selected. To measure the research constructs a questionnaire was employed. Its face validity confirmed by expert panel and its reliability estimated at 0.81 by Cronbach's alpha coefficient. For data processing, second order confirmatory factor analysis and Structural Equation Modeling method was employed. The empirical results indicated that employability is depended on three dimensions including business development skills, personal development skills and academic skills. A comparison among three dimensions showed that business development skills role was more important. As a result, paying attention to the curriculum content, in a way that will lead to further business development skills, is the most important priorities in developing agricultural higher education in Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

• Employability
• University of Tehran
• Structural Equation Modeling (SEM)