نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه
چکیده
هدف: امروزه کیفیت و اثربخشی آموزش از اهمیت مضاعفی برخوردار میباشد. به این منظور مؤسسات و دانشگاههای ارائه کننده آموزش به طور مداوم به ارزیابی کیفیت و عوامل دخیل در آن میپردازند. هدف این پژوهش بررسی نقش جهت گیریهای برنامه درسی استادان بر کیفیت آموزش مجازی میباشد.
روش: جامعه آماری پژوهش عبارت است از استادان دانشگاههای، فردوسی مشهد، امیر کبیر، علم و صنعت، خواجه نصیر الدین طوسی، علوم و حدیث میباشند. نمونه مورد بررسی در این پژوهش به شیوه طبقهای تصادفی، 714 دانشجو و 63 استاد انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه جهتگیریهای برنامه درسی و پرسشنامه ارزیابی کیفیت آموزش مجازی و به-منظور تحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون لوین و تعقیبی توکی با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد.
نتایج: در بررسی نقش جهت گیریهای برنامه درسی بر کیفیت آموزش مجازی نتایج معناداری مشاهده گردید. در دانشگاههای مورد بررسی به لحاظ توجه به کیفیت در آموزش مجازی تفاوت معناداری مشاهده شد. اساتیدی که داری مرتبه علمی دانشیاری بودند نسبت به اساتیدی که در مرتبه علمی استادیاری، مربی و استادی قرار داشتند کیفیت آموزش مجازی آنان در مولفه های محتوا و بازخورد در سطح مطلوب تری توسط دانشجویان ارزیابی شد، دانشجویان دختر نسبت به دانشجویان پسر، کیفیت آموزش مجازی را بهتر ارزیابی کردند. بین تجربه آموزش مجازی و کیفیت تدریس مجازی در مولفه های تفاوت های فردی، همکاری میان دانشجویان، بازخورد و ارزشیابی رابطه معناداری مشاهده شد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بهدست آمده از این پژوهش در خصوص نقش جهتگیریهای برنامه درسی استادان بر کیفیت آموزش مجازی ، پیشنهاد می گردد، دستاندرکاران آموزش مجازی به آموزش رویکردها و جهت گیری های مناسب با آموزشهای مجازی به اعضای هیئت علمی اقدام ورزند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The survey of quality of virtual education in connection with faculty member curriculum orientations in Iran's higher education system
نویسندگان [English]
چکیده [English]
Objective: Considering the increasing importance of education quality and effectiveness, universities and educational institutions tend to evaluate the quality of their education and affecting factors. This study aimed at investigating the quality of virtual education and the role of instructors' curriculum orientations in it.
Methodology: By using stratified sampling method, 714 students and 63 instructors in Ferdowsi University of Mashhad, Amir Kabir University, Science and Industry University, Khajeh Nasiroddin Toosi University, and Ollum and Hadith University, Iran were selected as study sample. To question were used: curriculum orientation questionnaire and virtual curriculum quality evaluation. Data was analyzed by SPSS using MANOVA, Leven's test and Tukey post-hoc tests.
Results: Student subjects rated all elements involved in the quality of virtual education in all studied universities as moderate. There were significant differences in the role of instructors' curriculum orientations in the quality of virtual education. Results showed were significantly between university in regarding the quality of virtual education. Content and feedback elements(of 9 elements of quality education) for associate instructor attained higher scores than for instructors who were in full , assistant and a lecturer academic degree. Women rated the quality better than men.
Conclusion: Considering the results of the study on the quality of virtual education in the studied universities and the role of instructors' orientations to it, it is suggested that higher education administrators tend to train instructors at effective virtual learning approaches and curriculum orientations involved in virtual learning .
کلیدواژهها [English]