نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• احمد طالب نژاد
• بهروز دری

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

چکیده:
مهم ترین رسالت دانشگاه ها در عصر کنونی دانش آفرینی و تولید دانش است. ضرورت دانش آفرینی در دانشگاه ها از دو بعد بیرونی (پاسخ به نیازهای جامعه) و درونی (بهبود کیفیت آموزش، ارتقای جایگاه دانشگاه، افزایش درآمد و ...) قابل ارزیابی است. بر اساس مدل مفهومی این تحقیق برای رشد و توسعه دانش آفرینی در دانشگاه ها ، عوامل موثر بر فرآیند دانش آفرینی تعیین گردید و نقاط قوت و ضعف آنها شناسایی شد. این عوامل را می توان به منابع راهبردی دانش آفرینی تعبیر کرد. در این تحقیق 12 منبع راهبردی دانش آفرینی تعیین و از طریق پرسشنامه، نقاط قوت و ضعف این منابع از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه های انتخاب شده شناسایی گردید. داده های پرسشنامه با استفاده از روش اندازه گیری مکرر و آزمون T تحلیل گردید که در نتیجه بیشترین نقاط ضعف به ترتیب در منابع ارتباط با صنعت و جامعه، ارتباطات علمی در سطح ملی و بین المللی، تجهیزات، امکانات و فضای کالبدی، ساختار سازمانی، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی، نظام ارزشیابی و جبران خدمات، همایش ها، نشست ها و نمایشگاه های علمی، نظام جذب نیروی انسانی و دوره های تحصیلات تکمیلی و بیشترین نقاط قوت به ترتیب در منابع فرهنگ سازمانی، نظام آموزش و توانمند سازی و شبکه دانش شناسایی گردید. بر اساس نتایج فوق پیشنهادهایی برای تقویت منابع راهبردی دانش آفرینی در دانشگاه ها ارائه گردید.

واژگان کلیدی: منابع راهبردی دانش آفرینی، تولید دانش، فرآیند دانش آفرینی، دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

کلیدواژه‌ها

• واژگان کلیدی: منابع راهبردی دانش آفرینی
• تولید دانش
• فرآیند دانش آفرینی
• دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران
• وزارت علوم تحقیقات و فناوری

عنوان مقاله [English]

بررسی وضعیت منابع راهبردی دانش آفرینی در دانشگاه های Ø‌مهوری اسلامی ایران

نویسندگان [English]

• احمد طالب نژاد
• بهروز دری

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده [English]

چکیده:
مهم ترین رسالت دانشگاه ها در عصر کنونی دانش آفرینی و تولید دانش است. ضرورت دانش آفرینی در دانشگاه ها از دو بعد بیرونی (پاسخ به نیازهای Ø‌امعه) و درونی (بهبود کیفیت آموزش، ارتقای Ø‌ایگاه دانشگاه، افزایش درآمد و ...) قابل ارزیابی است. بر اساس مدل مفهومی این تحقیق برای رشد و توسعه دانش آفرینی در دانشگاه ها ، عوامل موثر بر فرآیند دانش آفرینی تعیین گردید و نقاط قوت و ضعف آنها شناسایی شد. این عوامل را می توان به منابع راهبردی دانش آفرینی تعبیر کرد. در این تحقیق 12 منبع راهبردی دانش آفرینی تعیین و از طریق پرسشنامه، نقاط قوت و ضعف این منابع از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه های انتخاب شده شناسایی گردید. داده های پرسشنامه با استفاده از روش اندازه گیری مکرر و آزمون T تحلیل گردید که در نتیØ‌ه بیشترین نقاط ضعف به ترتیب در منابع ارتباط با صنعت و Ø‌امعه، ارتباطات علمی در سطح ملی و بین المللی، تØ‌هیزات، امکانات و فضای کالبدی، ساختار سازمانی، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی، نظام ارزشیابی و Ø‌بران خدمات، همایش ها، نشست ها و نمایشگاه های علمی، نظام Ø‌ذب نیروی انسانی و دوره های تحصیلات تکمیلی و بیشترین نقاط قوت به ترتیب در منابع فرهنگ سازمانی، نظام آموزش و توانمند سازی و شبکه دانش شناسایی گردید. بر اساس نتایØ‌ فوق پیشنهادهایی برای تقویت منابع راهبردی دانش آفرینی در دانشگاه ها ارائه گردید.

کلیدواژه‌ها [English]

• واژگان کلیدی: منابع راهبردی دانش آفرینی
• تولید دانش
• فرآیند دانش آفرینی
• دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران
• وزارت علوم تحقیقات و فناوری